Un exercicio literario

Unha tarde de outono que parecía de verán acompañounos coa lectura de O verán sen homes, da escritora estadounidense Siri Hustvedt. E como ben dixo unha compañeira, a novela é un bo exercicio literario por parte da autora, a cal domina a escrita dun xeito pouco convencional. Neurociencia, filosofía, poesía,…todo acompaña á historia de mulleres de distintas xeracións, cos problemas de cada xeración. O relato resulta ás veces desconcertante, rompendo coa estrutura frecuente das novelas, pero aínda así, conseguiunos atrapar ata o final.

Voltamos para decembro, preto do inverno con Juan Luis Arsuaga e Juan José Millás e o seu ensaio La vida contada por un sapiens a un neandertal.

Advertisement

Adeus á tempada

Rematou o curso, e con el, rematou a tempada do club de lectura de adultos. Foi un ano complicado, con xuntanzas co número reducido de asistentes, xuntanzas telemáticas,…e moita precaución! E pouquiño a pouquiño, levámolo adiante entre todas e todos.

De despedida, fixemos unha xuntanza diferente, ao aire libre. O xantar permitiunos falar do libro, O bosque das antas de Francisco X. Fernández Naval, e a ruta entre Seráns e Corrubedo, permitiu coñecernos mellor e desfrutar da fermosa costa do Porto do Son.

Igrexa de San Benito de Seráns
Praia de Seráns
Faro de Corrubedo

Agora toca descansar e aproveitar o tempo de vacacións para coñecer novas lecturas e cando chegue setembro, compartilas.

La neblina del ayer

Despois de tantos meses, por fin nos puidemos reunir presencialmente na xuntanza do club de lectura de adultos, e desde logo, cumprindo co número máximo de persoas permitidas, e con todas as medidas de seguridade.

E como ler é a maior parte das veces viaxar, ata a Cuba de principio do século XXI nos fomos co libro La neblina del ayer, de Leonardo Padura. Este libro constitúe o sexto capítulo dunha serie coa mesma personaxe principal, Mario Conde, expolicía na cidade da Habana. O libro ten certos tintes de novela negra, levándonos aos barrios máis perigosos da cidade, onde existe un submundo que ao propio protagonista lle asombra a súa existencia.

A realidade cubana da “gran crise” aparece con toda a súa crudeza. E entre tanta penuria, viaxase ao pasado con certa nostalxia para revivir o explendor da Cuba dos anos 50, da súa vida nocturna, dos boleiros,…

Retornamos a Galicia na última lectura deste curso con Francisco X. Fernández Naval e O bosque das antas.

A tía Mame

Poucas veces no que levamos de club de lectura, un libro creou tal polarización. Por un lado, estamos os que amamos á adorable tía Mame, chea de extravagancias, e polo outro, están os que a atoparon esaxerada, frívola.

A tía Mame aparece na novela homónima de Patrick Dennis, pseudónimo do escritor Edward Everett Tanner III no ano 1955. Nela relátase a vida dun orfo que vai vivir cunha tía que non coñecía. E así, deste xeito, o seu mundo vólvese cheo de cores, de aventuras, de humor,… Máis dun non puido evitar rir en alto mentres lía as súas páxinas. Semella o equivalente en novela da comedia clásica norteamericana.

O coronavirus levounos a facer a xuntanza mediante videoconferencia. Nunca suplirá ás xuntanzas fronte á fronte, pero polo menos serviu para reunir a gran parte dos membros do club de lectura.

Voltamos a unha novela en galego para o proximo mes, Cabalos e lobos, de Fran P. Lourenzo.

A elegancia do ourizo

Están os tempos complicados para facer unha xuntanza do club de lectura “Fraga de novio”. Só catro persoas (máximo permitido) participaron da última xuntanza. E despois A elegancia do ourizo.

Esta novela da francesa Muriel Barbery comeza presentándonos a unha persoaxe que oculta a súa intelixencia baixo un disfraz de porteira anodina. O seu traballo nun edificio de parisinos burgueses permítelle pasar desapercibida mentres desfruta coa literatura e a filosofía. Nese edificio está a outra gran protagonista, Paloma, unha nena de case 12 anos, moi intelixente e coa intención de suicidarse. Os seus “pensamentos profundos” tamén nos falan de filosofía e da beleza do arte.

A novela resulta ás veces complexa na súa lectura descritiva, e non a todo o mundo lle causan simpatía as persoaxes, pero vai mellorando cara ao final cando os dous mundos entran en contacto.

Para febreiro quedamos para tomar un té coa “Tía Mame” de Patrick Dennis.

O club de lectura en tempos de pandemia

O club de lectura de adultos “Fraga de Novio” tivo a segunda xuntanza neste curso tan complicado coa intención de manter certa normalidade, se temos como normal as distancias sociais, o uso de máscaras ou as videoconversas con compañeiros.

En tempos de pandemia, o libro que lemos remitiunos a outra pandemia do século XX, a cal non aparece nos medios pero aí segue matando persoas por todo o mundo, a pandemia do SIDA. O cómic Píldoras azules visualiza e normaliza ás persoas seropositivas, alonxando o medo ao descoñecido que todos tiñamos nos primeiros anos nos que surxiu a enfermidade.

O cómic de Frederik Peeters ten uns trazos sinxelos pero cheos de simbolismos, mostrando sobre todo, unha fermosa historia de amor.

Remate de tempada no club de adultos

Este curso tan raro rematou e con el tamén a tempada do club de lectura de adultos “Fraga de novio”. A última xuntanza tivo lugar con máscaras e con distanciamento social axeitado. Quen diría que veriamos con normalidade a principio de curso todo iso?

A última xuntanza foi ao redor do libro de Angelika Schrobsdorff, Tu no eres como otras madres. Máis que unha novela pódese dicir que son as memorias da propia autora, da súa infancia e adolescencia, do ascenso do nazismo e do holocausto xudeo. Todo isto, a través da súa nai.

Para o verán non temos tarefas pendentes, que cada quen lea o que queira para comentalo á volta en setembro.

Felices lecturas!

A asasina

Neste tempo de Entroido, o último libro que lemos no club de lectura de maiores levounos á Grecia de principios do século XX, concretamente a unha illa onde a miseria está á orde do día, onde sobrevivir é complexo. E este escenario tan alleo, non o resultou tanto ao final, pois na descripción que facía o escritor atopabamos semellanzas coa Galicia rural da primeira metade do século pasado.

Non só a descripción do entorno, da vida do día a día se parece, senón que tamén hai semellanzas na descripción desas mulleres duras, traballadoras, que loitaban e loitan por sacar ás súas familias adiante.

Todo isto forma parte dunha das grandes novelas gregas contemporáneas, A asasina, de Alexandros Papadiamandis.

Manual para mulleres da limpeza

Un título orixinal ten o libro que abordamos no club de lectura de maiores.  O libro, da escritora norteamericana Lucía Berlín, está formado por unha serie de relatos, algúns deles moi cortiños, aparentemente sen conexión. Coñecendo un pouco a vida da escritora, nestes relatos aparecen reflectidos aspectos da súa vida como o alcolismo, as mudanzas familiares, as relacións matrimoniais, os fillos ou os distintos traballos que realizou ao longo da súa vida, como o de muller da limpeza. Deste xeito podemos considerar a novela como autobiográfica, pero nunca sabendo que relato puido ser certo ou non.

As historias que conta son tristes, duras e difíciles. A pesar disto, Lucía Berlín ten unha escrita en certa medida optimista, atenuando, se é posible, a dureza do relato.

A vindeira novela levaranos á Grecia de principios do século XX.

A ridícula idea de non volverte ver

Cando se pensa nunha muller científica, sempre nos ven á cabeza a figura de Marie Curie. Todo o mundo a relaciona coa brillantez académica, merecedora de dous premios Nobel, a primeira muller en recibir un. Tamén se asocia coa radioactividade, causa da súa morte. Muller adiantada ao seu tempo, pouca xente coñece a existencia do diario seu persoal onde expresa os sentimentos de dor causados pola morte en accidente do seu marido, Pierre Curie. Esta faceta descoñecida, onde se representa a unha muller de forte caracter e chea de emocións contidas, é a que destaca Rosa Montero no seu libro A ridícula idea de non volverte ver.

Medio ensaio autobiográfico, medio biografía dunha gran científica, o libro fálanos da morte, do que implica a desaparición dun ser querido, da necesidade de reinventarse tras a perda. Moi recomendable, pois todo o mundo pasou ou pasará nalgún momento por esta situación inevitable.

A próxima xuntanza será en torno a Expiación, de Ian McEwan