Unha tarde de outono que parecía de verán acompañounos coa lectura de O verán sen homes, da escritora estadounidense Siri Hustvedt. E como ben dixo unha compañeira, a novela é un bo exercicio literario por parte da autora, a cal domina a escrita dun xeito pouco convencional. Neurociencia, filosofía, poesía,…todo acompaña á historia de mulleres de distintas xeracións, cos problemas de cada xeración. O relato resulta ás veces desconcertante, rompendo coa estrutura frecuente das novelas, pero aínda así, conseguiunos atrapar ata o final.


Voltamos para decembro, preto do inverno con Juan Luis Arsuaga e Juan José Millás e o seu ensaio La vida contada por un sapiens a un neandertal.