Hoxe ao mediodía tiñamos unha quedada con Carlos Negro para falar de poesía e para facer poesía.
Os alumnos e alumnas dos dous clubs de lectura puidemos reflexionar con el sobre o que a poesía nos aporta, doce e escura como o chocolate, atrevida, triste, crítica, lúdica… A vida mesma recollida nela.
O escritor leunos poemas que provocaron sorrisos, que provocaron silencios. Descubrimos que os versos poden tamén encher as paredes, como estes de Neorrabioso:
E precisamente o que Carlos nos pediu foi que creásemos versos cos que encher carulinas brancas. Ese pouso da palabra vai ficando. Este mes leremos poesía!